Aktor, dyrektor teatru (działał 1830–1868). Byl mężem Julii Łozińskiej. Prawdopodobnie urodził się ok. 1810 w Galicji. Zaczął występować w 1830 w zespole Wincentego Raszewskiego, w 1832 grał pod dyrekcją Jana Aśnikowskiego w Lublinie. Kolejne lata to wędrówka przez miasta i miasteczka prowincjonalne. Związki z Lublinem miał później liczne – w 1844 zorganizował własny zespół, z którym dawał przedstawienia w Lublinie i Siedlcach (od października 1844 do stycznia 1845), a w 1845 ponownie w Lublinie (od stycznia do maja); w sez. 1846/47 był dyrektorem teatru; w 1852 występował w zespole Józefa Barańskiego, a w sezonie 1866/67 w zespole Anastazego Trapszy.
Według Karola Estreichera w pierwszych latach kariery był chwalony jako „dobry, przystojny kochanek”; później jednak sam Estreicher napisał, że Łoziński „zdatny do ról pomniejszych, używany był do ról kochanków w braku innych”.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
Więcej szczegółów biograficznych na stronie Encyklopedii Teatru Polskiego → Władysław Łoziński
