1944
08
25
Kino po wojnie

Afisz z repertuarem trzech kin, które prędko wznowiły działaność po wojnie: Apollo, Bałtyku i Rialto; tym ostatnim grano Pieśniarza zachodu, 1945, zbiory Biblioteki Narodowej.
Afisz z repertuarem trzech kin, które prędko wznowiły działalność po wojnie: Apollo, Bałtyku i Rialto; tym ostatnim grano Pieśniarza zachodu, 1945, zbiory Biblioteki Narodowej.

Kino Rialto wznowiło regularną działalność w piątek 25 sierpnia 1944 roku. Dwa dni później w „Rzeczpospolitej” można było przeczytać:

Uciekając z Lublina, Niemcy starali się wyrządzić miastu straty zarówno gospodarcze, jak i kulturalne. Ofiarą ich wandalizmu padły również kinoteatry lubelskie. Największy i najpiękniejszy, Corso, przeznaczony oczywiście za czasów okupacji wyłącznie dla Niemców, uległ zupełnemu zniszczeniu. Z kina Apollo wywieziono wszystkie aparaty projekcyjne, przy czym sala tego kina ucierpiała poważnie na skutek działań wojennych. Z kina Rialto zabrano aparaturę projekcyjną. Zdawało się, że upłynie sporo czasu, zanim kinoteatry lubelskie zaczną funkcjonować normalnie.


W inauguracyjnym repertuarze znalazła się przedwojenna polska komedia Robert i Bertrand (Mieczysław Krawicz, 1938) z Adolfem Dymszą i Eugeniuszem Bodo w rolach tytułowych. Pierwszy seans o godzinie 14:00.

Więcej o powojennej historii kina Rialto

Wyszukaj

Wpisz poniżej wyszukiwaną frazę, po czym wciśnij przycisk "Szukaj".

Cookies

W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie na naszej stronie stosujemy pliki cookies. Korzystanie ze strony oznacza, że cookies będą zamieszczane w Państwa urządzeniu; więcej informacji znajdą Państwo w polityce prywatności.

Należy zaakceptować cookies, aby przeglądać zawartość strony. Decyzję można w każdym momencie zmienić w ustawieniach przeglądarki.