Na początku XIX wieku Lublin był drugim co do wielkości miastem w Królestwie Polskim. Jego ranga bardzo wzrosła wraz z sytuowaniem tu od 1816 roku licznych urzędów związanych z działalnością całego województwa. Powiększająca się liczba coraz zamożniejszych mieszkańców spowodowała pojawienie się też większych i bardziej wielkomiejskich potrzeb kulturalnych. Lublin stawał się bardzo ważnym miejscem na trasach wędrownych artystów, także zespołów teatralnych. Atrakcyjność miasta wzmocniło powstanie budynku przeznaczonego na stałą działalność teatralną (dotychczas występy odbywały się w niezbyt dużych salach, a w sezonie letnim na scenach plenerowych, których użyteczność zależna była od kaprysów pogody). Był to drugi taki budynek w Polsce po Starym Teatrze w Krakowie! Swoją niebagatelną funkcję pełnił – na ile wystarczało determinacji właścicielom – przez następne ponad sześć dekad, do otwarcia w 1886 roku teatru miejskiego.
