1871, 1872, 1900
Teatr Makowskich nie ma bogatej ikonografii: skromny budynek nie przyciągał uwagi malarzy, rysowników i fotografów; zachowało się sporo afiszy, notatek prasowych i duże kronikarskie wspomnienie Stanisława Krzesińskiego, ale wizerunków wnętrza teatru nie ma prawie wcale. Prawdziwym rarytasem archiwalnym są więc dwa kalendarze na lata 1871 i 1872 oraz szkic w ilustrowanym tygodniku „Biesiada Literacka” z 1900 roku. Dzięki nim znamy wizerunki artystów, sceny ze spektakli i inne bezcenne szczegóły. W kalendarzu na rok 1871 centralną postacią jest z pewnością Paweł Ratajewicz, szef ówczesnej antrepryzy w teatrze Makowskich. W kalendarzu na rok 1872 wyraźnie widać wnętrze z detalami wyposażenia. Na ilustracji w „Biesiadzie Literackiej” zachowały się: wnętrze, kurtyna, a przede wszystkim dewiza teatru – RIDENDO CASTIGAT MORES (łac. śmiechem poprawia obyczaje) – umieszczona przez właścicieli nad głównym wejściem.
