Tego dnia dyrektorem Teatru Starego w Lublinie został Michał Karapuda. Obejmując stanowisko, napisał:
„Według lokalnej legendy teatr przy ulicy Jezuickiej powstał z miłości. Łukasz Rodakiewicz miał go wznieść dla swojej świeżo poślubionej żony, Marianny, córki Kacpra Drewnowskiego, ponoć wielkiej miłośniczki sztuki scenicznej".
Teatr Stary w Lublinie powstał dzięki uczuciu napoleońskiego oficera i architekta Łukasza Rodakiewicza do Marianny z Drewnowskich i przez ponad dwa wieki miał ogromne szczęście do ludzi, dla których teatr jest wielką miłością.
Pokazują to także ostatnie lata kiedy - dzięki trudnym, a odważnym decyzjom władz Lublina - udało się uchronić budynek Teatru od zawalenia i przywrócić mu dawny blask.
Teatr miał również wielkie szczęście, że jego pierwszą Dyrektorką została, zakochana w teatrze i sztuce Pani Karolina Rozwód, dzięki której powstał Teatr, który dzisiaj znamy. Pani Dyrektor wraz z zespołem Pracowniczek i Pracowników Teatru, Kuratorkami i Kuratorami programu artystycznego, Radą Artystyczno - Programowo, liczną grupą współpracowniczek i współpracowników oraz wspaniałą grupą Wolontariuszek i Wolontariuszy stworzyła miejsce wyjątkowe i niezwykłe. Tchnęła w niego duszę. Dała nam, widzom, setki niezapomnianych spektakli, koncertów, seansów i spotkań, pokazując najwybitniejszych artystów, artystki i ich dzieła. To ogromny ładunek pięknych emocji, którymi wypełniony jest Teatr Stary w sercu lubelskiego Starego Miasta.
Przyjmując propozycję kierowania Teatrem Starym podjąłem się zadania wielce trudnego, tworzenia Teatru, który jest nie tylko miejscem spotkania widzów ze sztuką, ale przede wszystkim miejscem wypełnionym miłością do sztuki. Mam nadzieję, że moje dotychczasowe, ponad 25-letnie doświadczenie w tworzeniu kultury i sztuki będzie wystarczające, aby wraz z Zespołem Teatru Starego nadal wypełniać jego przestrzeń niezapomnianymi wieczorami pełnymi artystycznych wzruszeń, które zostaną z nami na lata sprawiając, że świat wokół nas będzie lepszy.
Będę kierował się wartościami, które towarzyszą mi w pracy zawodowej od ćwierć wieku: odpowiedzialnością, zaufaniem, odwagą, a także współpracą.
Od pierwszego wydarzenia na deskach Teatru 11 marca 2012 r. jestem wiernym widzem Teatru Starego i takim zamierzam pozostać nadal.
Teatr Stary w Lublinie będzie miejscem spotkania artystów i widzów, miejscem uwalniania twórczych potencjałów i kreatywności, miejscem poszukiwania wspólnych wartości, tworzenia wspólnoty ale także zadawania - często trudnych - pytań o sztukę, miasto i przyszłość, miejscem rozmowy o naszych codziennych oraz globalnych problemach i wyzwaniach.
Teatr Stary w Lublinie będzie miejscem inwestowania w naszą zbiorową wyobraźnię.
Fot. Wojciech Nieśpiałowski
