Aktor, reżyser, dyrektor teatru (ur. 1815 Radom lub ok. 1818 Warszawa - zm. 16 października 1872 Lwów). Zanim osiadł na dłużej w Krakowie (w 1854) brał udział w wielu przedsięwzięciach objazdowych po kraju. Do Lublina po raz pierwszy przyjechał z trupą Józefa Barańskiego w 1851. W 1852 zorganizował własny zespół, z którym od jesieni tego roku do wiosny 1853 grał w Lublinie, potem w Radomiu, Kielcach, Busku, Solcu, Proszowicach i Jędrzejowie i znów w Lublinie (od końca 1853 do marca 1854) i Siedlcach.
„Obdarzony doskonałymi warunkami scenicznymi, mocnym głosem i umiejętnością odpowiedniej jego modulacji, na scenie zachowywał się lekko i swobodnie. Umiał zjednać sobie widownię stosowaniem odpowiednich gierek i chwytów. I te właśnie cechy jego aktorstwa decydowały o szerokiej popularności" (Z. Jabłoński). Zarzucano mu jednak rutynę. K. Estreicher pisał: „Wszędzie jest jednakowo dobry, a rzadko zapala się na serio. Użyteczny aktor, ale jednostajny. Więcej deklamacyjny jak namiętny, mechaniczny, a za mało myślący".
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
Więcej informacji biograficznych na stronie Encyklopedii Teatru Polskiego → Karol Królikowski
