Aktor, śpiewak, dyrektor teatru, ur. w 1848 - zm. 1 listopada 1926 w Sosnowcu. Był mężem Stefanii Puchniewskiej. Był aktorem specjalizującym się w rolach komicznych i charakterystycznych. Przetłumaczył też kilka sztuk. Najbardziej zasłużył się jako długoletni dyrektor teatrów ogródkowych w Warszawie i zespołów wędrownych, uważanych za jedne z najlepszych trup prowincjonalnych. W latach osiemdziesiątych XIX w. wystawiał głównie repertuar operowy i operetkowy, a szczególne zasługi miał w propagowaniu twórczości Stanisława Moniuszki – Halka nie schodziła w jego zespole z afisza. W tatrzykach ogródkowych wystawiał przeważnie repertuar popularny: sztuki ludowe ze śpiewami i tańcami.
W Lublinie występował jako aktor w zespole Pawła Ratajewicza (1871-72), w zespole Juliana Grabińskiego (1875), Anastazego Trapszy (1878) i w zespole Łucjana Kościeleckiego (w sezonie 1890/91). Z własnym zespołem dawał przedstawienia od 8 października 1879 do 30 maja 1880 i w maju 1889.
Więcej o Józefie Puchniewskim: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
