Aktorka, działała od 1814 - zm. w sierpniu 1862 we Lwowie. Była żoną Franciszka Majewskiego. Do ok. 1825 występowała pod nazwiskiem panieńskim. W 1814 ukończyła warszawską Szkołę Dramatyczną i 21 lipca 1814 debiutowała w Teatrze Narodowym. W latach 1817-25 należała prawdopodobnie stale do zespołu Karola Bauera, z którym grała m.in. w Krakowie (1817-19), Łowiczu (1822) i w 1825 w Lublinie już jako Parys-Majewska. W 1827 prawdopodobnie była z zespołem K. Skibińskiego w Siedlcach i Grodnie. Następnie występowała w zespołach: J. Brzezińskiego, m.in. w Zamościu, Kielcach, Lublinie (1827-28).
Od grudnia 1830 do 1832 występowała w teatrze lubelskim, najpierw pod kier. Kajetana Nowińskiego, potem Jana Aśnikowskiego. W 1835-39 grała w zespole W. Raszewskiego, m.in. w Kaliszu (sez. 1835/36), Poznaniu (1838), Radomiu i Kutnie (1839), . W Lublinie występowała również w 1844 roku w zespole Władysława Łozińskiego, w sez. 1845/46 tamże u Tomasza A. Chełchowskiego, w 1850 w zespole Pauliny Biernackiej i w sez. 1850/51 u Józefa Barańskiego.
Grała z powodzeniem role charakterystyczne, "komiczne, gadatliwe baby" (według opisu Stanisława Krzesińskiego), a także podstarzałe panny, garderobiane. Jej najlepsze role to: Katarzyna (Poskromienie złośnicy), Karolina (Panienka z pensji), Rózia (Wezbranie Wisły), Amelia (Prawo morskie), Maria (Laska imperatora), Dosia (Twardowski w Rzymie), Orgonowa (Damy i huzary), Pani Jowialska (Pan Jowialski).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
Pełniejszy biogram → Encyklopedia Teatru Polskiego
